Edward Wiśniewski

Stan rodzinny: 1966 żonaty z Marią Bożeną d. Brydziun, córka Grażyna 1973 (politolog) ‘, wnuk

Praca zawodowa: Nauczyciel geografii (specjalizacja II stopnia) krajoznawca; obecnie emeryt.

motto życiowe:” Staraj się być Sobą”

Urodził się 21 lutego 1938 roku w miejscowości Zagaje na Wołyniu. W 1945 roku rodzina przeniosła się do Mościc, a od 1960 roku do dzisiaj mieszka w Legnicy. Ukończył Szkołę Podstawową w Mościcach i Kamieniu Wielkim, II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Gorzowie Wielkopolskim, Studium Nauczycielskie we Wrocławiu na kierunku geografii. Stopień magistra uzyskał na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Nauk o Ziemi. Ukończył również Studium Podyplomowe Geografii Turystycznej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Od 1960 roku pracował w Szkole Podstawowej nr 10 w Legnicy jako nauczyciel geografii, prowadził koło Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, organizował obozy wędrowne. Opiekował się zabytkami, dzięki opiece nad dworem w Warmątowicach opracował monografię tej miejscowości, a z młodzieżą uratował cenny inkunabuł „Kronikę Świata” Hartmana Schedla z 1493 roku.

W latach 1974–1983 pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Legnicy na stanowisku specjalisty ds. turystyki. Od 1963 roku związany z działalnością przewodnicką po Dolnym Śląsku jako przewodnik miejski, terenowy i sudecki oraz instruktor przewodnictwa.

Pracując wśród młodzieży społecznie niedostosowanej w placówkach szkolno-wychowawczych w Legnicy i Jaworze, aktywność turystyczno-krajoznawczą wykorzystywał w pracy resocjalizacyjnej (wycieczki i obozy wędrowne, zdobywanie odznak turystyki kwalifikowanej, utworzenie ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej „Wąwóz Myśliborski” 1988). Został wyróżniony w 1973 roku nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia.

Pracował w Policealnym Studium Zawodowym „Druktur” jako nauczyciel geografii.  Realizował tam zajęcia oparte na aktywności turystycznej i krajoznawczej młodzieży. Następnie jako asystent w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Witelona w Legnicy na kierunku turystyka i rekreacja.  Prowadził tez zajęcia turystyczno-krajoznawcze w Młodzieżowym Domu Kultury oparte na programie PTTK, szkoląc młodzieżowych organizatorów turystyki z różnych szkół miasta.

W latach 1970–1975 i 1991–2012 prowadził autorskie rankingi szkół na polu działalności turystyczno-krajoznawczej „Wędrujemy”. Przewodniczył jury konkursu krajoznawczego „Poznajemy Ojcowiznę” na etapie oddziałowym.

W latach 1994–2014 był związany z ideą utworzenia, a następnie z działalnością Parku Krajobrazowego „Chełmy” na Pogórzu Kaczawskim. Opracował i zrealizował projekty trzech ścieżek edukacyjno-przyrodniczych oraz wydał wiele publikacji o tematyce krajoznawczej.

Od 1959 r jest społecznie związany z PTTK w Legnicy; posiada liczne wyróżnienia i uprawnieni, m.in. Złotą Odznakę PTTK (1975) oraz Złotą Odznakę „Zasłużony w pracy PTTK wśród Młodzieży”(2013).

Należał do Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych, Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Legnicy, Polskiego Towarzystwa Geograficznego. W latach 1992–2016 prowadził wycieczki do Czech do parków krajobrazowych i najciekawszych miejsc historycznych. Jest członkiem Stowarzyszenia Wołyńskich Czechów i ich Przyjaciół. Jest autorem treści krajoznawczych map turystycznych oraz współautorem przewodników turystycznych : „Przewodnik geologiczny po Parku Krajobrazowym Chełmy, „Legnica i okolice” wyd. 4–6, „Szlak dookoła Legnicy”, „Park Krajobrazowy Chełmy”, „Park Krajobrazowy” oraz albumu „Powiat Legnicki – Człowiek i przyroda”. Dzięki kontaktom z Tadeuszem Gumińskim opublikował kilka artykułów w „Szkicach Legnickich”.

Publikował na łamach „Gazety Legnickiej” i „Panoramy Legnickiej” artykuły o tematyce krajoznawczo-regionalnej. W latach 1999–2015 był członkiem i przewodniczącym Państwowej Komisji Egzaminacyjnej Przewodników Sudeckich we Wrocławiu.