Bożena Rymkiewicz

Urodziła się 8 października 1947 r. w Lublinie. Mieszkała z rodzicami w małym miasteczku Izbica w województwie lubelskim. Ze względu na złe relacje ojca z Urzędem Bezpieczeństwa (był więźniem politycznym poddawany torturom na Zamku w Lublinie), rodzice szukali lepszego miejsca na ziemi. Mieszkali przez chwilę we Wrocławiu i Dusznikach Zdrój. Pogłoski, że znowu ma być wojna sprawiły, że rodzina wróciła na Lubelszczyznę.  W 1954 r. przyjechali do Legnicy.

Bożena Rymkiewicz uczęszczała do Szkoły Podstawowej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przy ul. Zielonej, w budynku, w którym funkcjonowało również II Liceum Ogólnokształcące, a  następnie do Technikum Ekonomicznego. Po maturze rozpoczęła pracę w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W 1969 r. wyszła za mąż. Ma dwoje dzieci – córkę i syna, jest też szczęśliwą babcią.

W 1973 r. podjęła pracę w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Wewnętrznego na stanowisku zastępcy kierownika działu ekonomiki obrotu i aktywizacji sprzedaży. Praca w handlu mimo niewysokich wynagrodzeń stwarzała dogodne warunki pozyskiwania trudno dostępnych towarów. Po likwidacji zakładu stała się bezrobotna. W międzyczasie ukończyła szereg kursów, m.in. uzyskała uprawnienia głównego księgowego, co umożliwiło jej podjęcie pracy w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowym Merkury. Pracowała tam do 70. roku życia.

Bożena Rymkiewicz z zamiłowania jest poetką. Jej wiersze o Legnicy zostały opublikowane w tomikach pokonkursowych wydanych przez Towarzystwo Miłośników Legnicy PRO LEGNICA. W Konkursie Recytatorskim organizowanym przez TML PRO LEGNICA oraz Młodzieżowe Centrum Kultury w Legnicy z okazji Legnickiej Jesieni Miedzianej jej wiersze były recytowane przez młodzież szkół średnich.  Poezją zajmuje się od 10 lat, ma na swoim koncie ok. 250 wierszy. Sławiąc piękno Legnicy w swojej poezji, Bożena Rymkiewicz utrwala wiele obrazów z życia miasta i jego mieszkańców, opisuje ciekawe wydarzenia i miejsca.