Tadeusz Podwiński

Pedagog, działacz społeczny, wicewojewoda legnicki.

Urodził się 8 listopada 1932 r. w Zborowie na Podolu. W latach 1953–1958 studiował na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach późniejszych (1973–1974) uzupełnił wykształcenie, kończąc podyplomowe studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę zawodową w resorcie oświaty (1958). Kolejno pracował jako nauczyciel, dyrektor szkoły, kierownik Wydziału Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej.

W 1975 r. nierozerwalnie – według jego słów – związał się życiem osobistym, pracą zawodową oraz działalnością społeczną z Legnicą, gdzie przeniesiono go służbowo do pracy w nowo powstałym województwie. Objął tu stanowisko kuratora oświaty i wychowania, na którym pracował do września 1983 r. Wtedy został nominowany na stanowisko wicewojewody legnickiego. Funkcję tę sprawował przez osiem lat, do 1990 r.

Działał społecznie w Narodowym Funduszu Ochrony Zdrowia (przewodniczący), Towarzystwie Przyjaciół Nauk w Legnicy (prezes przez cztery lata), Towarzystwie Wolnej Wszechnicy Polskiej (wiceprezes), Wojewódzkiej Radzie Przyjaciół Harcerzy (przewodniczący). Udzielał się też w organizacjach sportowych, m.in. był prezesem Okręgowego Zarządu Piłki Nożnej w Legnicy.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Co mówi o naszym mieście? „Legnica to miasto mojego życia. Miasto o wspaniałej przeszłości i niezwykłej urbanistyczno-architektonicznej urodzie. Dobrze tu mieszkać”.