Witold Łaszewski
Witold Łaszewski (syn Tadeusza i Anny) urodził się 6 czerwca 1963r. w Chojnowie, ukończył Technikum Budowlane w Legnicy i Uniwersytet Wrocławski. Jest żonaty (żona Stanisława, syn Henryk)
Od 1997 r. kieruje założoną przez siebie Archeologiczną Pracownią Badawczą „VERBA”, wykonującą badania archeologiczne w trakcie różnych inwestycji budowlanych, zalecone ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Witold Łaszewski działa w regionalnych stowarzyszeniach o charakterze naukowym i popularyzatorskim. Obecnie pełni honorową funkcję Prezesa Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Legnicy. Wcześniej reprezentował Towarzystwo w zarządzie Dolnośląskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego we Wrocławiu. Ponadto udziela się w Polskim Bractwie Kopaczy Złota w Złotoryi i Stowarzyszeniu Naukowym Archeologów Polskich oddział we Wrocławiu.
Pod jego redakcją w 2019 r. ukazał się 40. tom „Szkiców Legnickich”, wcześniej kształtował periodyk „Legnickie Spotkania Archeologiczne” (2008–2010). W 2002 r. został zaproszony przez Wydawnictwo Dolnośląskie do współtworzenia historycznego przewodnika „Legnica. Dzieje miasta” w cyklu wydawniczym „Skarbiec Miast Polskich”. Od 2003 r. opublikował w „Szkicach Legnickich” 22 artykuły. Do Kroniki Legnicy z lat 2013 i 2014 napisał część tekstów i był pomysłodawcą szaty graficznej. Współpracował z Tygodnikiem Konkrety.pl (2010–2011), do którego przygotowywał materiały o historii naszego miasta i regionu.
W legnickiej przestrzeni zaistniał jako prelegent i organizator konferencji o tematyce archeologiczno-architektoniczno-historycznej, organizowanych w: Muzeum Miedzi w Legnicy, siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Legnicy przy ul. Zamkowej, Muzeum Regionalnym w Chojnowie, I Liceum Ogólnokształcącym w Legnicy i Legnickiej Bibliotece Publicznej.
Wśród ponadgimnazjalnej młodzieży budował dumę z „małej legnickiej ojczyzny” cyklem autorskich prezentacji pt. Legnickie Lekcje Archeologiczne.
Witold Łaszewski współtworzył ścieżkę historyczną, która funkcjonowała w latach 2006–2007 w podziemiach Domu Pomocy Społecznej w Legnickim Polu (dawny zespół klasztorny oo. Benedyktynów). Jego popularyzatorska praca stanowiła efekt zawodowych i pozazawodowych badań naukowych. Planował i współrealizował projekty badawcze Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Legnicy: „Cztery legnickie bitwy” i „Starożytne techniki złotnicze”. Aktywnie wsparł program renowacji cennych późnogotyckich malowideł ściennych w kościele pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Pątnowie-Pawlikowicach. Współpraca z muzeami w Chojnowie, Legnicy, Środzie Śląskiej, Wrocławiu i Złotoryi pomogła mu w realizacji zamierzeń naukowych i kulturalnych, takich jak archeologiczne badania na wrocławskim Rynku, penetracja zamkowej studni w Chojnowie, prace przy bramie wrocławskiej w Środzie Śląskiej. Podczas światowych mistrzostw w płukaniu złota w 2011 r. w Złotoryi, wygłosił wykład o historii wydobycia tego kruszcu w naszym regionie.
W latach 2003–2006 był przewodniczącym komitetu rodzicielskiego w szkole w Krotoszycach. W tamtym czasie zorganizowano m.in. trzy pikniki lotnicze, cykl niedzielnych gminnych zawodów kręglarsko-łuczniczych, kierowanych do młodzieży szkolnej i ich rodziców, a także spotkania młodzieży z zasłużonymi ludźmi kultury, nauki i polityki naszego regionu. Za osobisty sukces uważa przekonanie dyrekcji szkoły do zmiany programu dodatkowego nauczania. Oprócz realizowanych dotąd programów naprawczych, wprowadzono zajęcia ze zdolną młodzieżą i nieobowiązkowy kurs języka rosyjskiego. W trakcie omawianej kadencji „Komitetu rodzicielskiego” uczniowie z Krotoszyc zostali finalistami konkursu zDolny Ślązak w naukach humanistycznych i ścisłych.
Nieustanne inspiracje i poszukiwania prospołeczne, nie przeszkadzały czerpać mu radości z drobnych, ale ważnych przyjemności: rodzinnych – długie wspólne spacery i rozmowy, muzycznych – jest jednym z nielicznych Dolnoślązaków, którzy wysłuchali w Hali Stulecia (2006r.) całą tetralogię Richarda Wagnera, poznawczych – zwiedza Dolny Śląsk i jego skarby kultury i natury, rekreacyjną – uprawia nordic walking.